با سلام خدمت دوستان خوب و مومنم.امیدوارم که همیشه موفق و پیروز باشید.ان شالله
من این مطلب رو از دانشگاه می نویسم و قابل توجه بعضی ها که ما رو بی وفا صدا می زنند برسونم که من فعلا به یاهو دسترسی ندارم و از طریق ایمیل می تونم در تماس باشم.و از کسانی هم که برام پیام می دن خیلی خیلی ممنونم و هر روز سعی می کنم به وبلاگم سر بزنم.(فقط این رو بگم که من زیاد ایمیل زدم و احتمالا به دست دوستان نرسیده)
خلاصه اینکه این ایام خجسته و مبارک یعنی میلاد آقا امام رضا علیه السلام رو به تمام زوج های خوشبخت تبریک میگم به خصوص به یکی از دوستانم که جدیدا عقد کرده(پنج شنبه گذشته1/9/86)و از همه برادران و خواهران خودم التماس دعا دارم.یا علی مددی
حسن عاشوری
الف) آغاز غیبت امام مهدی(ع)
در میان علمای اسلام در مورد آغاز «غیبت صغرا» چند نظر وجود دارد:
1. برخی، آغاز «غیبت صغرا» را از جریان سرداب میدانند؛ یعنی زمانی که مأموران «معتمد»، خلیفة عباسی، منزل آن حضرت را در «سامرا» مورد تاخت و تاز قرار دادند تا آن حضرت را دستگیر کنند، آنان معتقدند: حضرت «حجت» از این تاریخ به بعد از دیدهها پنهان و غیبت صغرای آن حضرت آغاز شد.
ما در صفحات آینده در بحث داستان سرداب، خواهیم گفت که این سخن از اساس نادرست است و امام مهدی(ع) از هنگام حملة عباسیان به سرداب از دیدهها پنهان نشد، بلکه قبل از آن، غیبت آن حضرت(ع) آغاز شده بود.
2. برخی همانند شیخ مفید، آغاز غیبت صغرا را از هنگام ولادت آن حضرت میدانند.1 این نظر برخلاف نظر مشهور است و اکثر علمای امامیه این نظر را قبول ندارند.
3. نظر سوم اینکه، آغاز غیبت صغرا از هنگام شهادت ابومحمد، امام حسن عسکری(ع) و آغاز سفارت اوّلین سفیر امام مهدی(ع)، «عثمان بن سعید عمری» از تاریخ هشتم ربیعالاوّل سال (260ق.)، آغاز شد و این دوره تا تاریخ پانزدهم شعبان سال (329ق.) هنگام درگذشت آخرین نایب خاص حضرت، «علی بن محمد سمری» به مدت 69 سال و اندی ادامه داشت.2
این دیدگاه مورد قبول اکثریت قاطع علمای امامیه است.3 دورة اختفای امام مهدی(ع) جزء غیبت صغرای آن حضرت نیست؛ زیرا غیبت صغرا، مربوط به عصر امامت آن حضرت است و در طول غیبت صغرا، حضرت چهار سفیر داشت.
چند سالی که آن حضرت در زمان پدر گرامیشان (امام حسن عسکری(ع)) در اختفا به سر میبرد، دورة امامت آن حضرت است، به بیان دیگر در دورة غیبت صغرا دو خصیصه وجود داشت، یکی امامت امام مهدی(ع) و دیگر سفارت و نیابت «نواب اربعه»، که با توجه به این دو خصیصه دورة اختفا جزء غیبت صغرا به حساب نمیآید.4 چون که هیچ یک از این دو خصیصه در دورة اختفا وجود نداشت.
ب) شهادت امام حسن عسکری(ع)
«معتمد»، خلیفة عباسی، همواره از محبوبیت و پایگاه اجتماعی امام ابو محمد عسکری(ع) نگران بود و هنگامی که دانست با وجود همة محدودیت‌هایی که نسبت به آن حضرت روا داشته بود، نه تنها از پایگاه مردمی و نفوذ معنوی آن حضرت کاسته نشده، بلکه بیش از پیش محبوب دل‌‌های مردم گردیده، بر نگرانی و وحشتش افزوده شد و سرانجام درصدد قتل آن حضرت برآمد و به شکل مرموزانه و مخفیانه، حضرت را مسموم نمود،5 و شیعیان را از بهرهمندی انوار هدایت آن امام همام محروم ساخت.
اینگونه به شهادت رساندن در گذشته نیز وجود داشت و در موارد متعددی خلفای اموی و عباسی این سیاست را به اجرا درآورده بودند و امامان شیعه(ع) نیز کوشیده بودند تا نقشههای شوم آنها را به شکل‌های گوناگون برای مردم آشکار نمایند تا چهرة واقعی آنان برای آیندگان روشن شود.
امام عسکری(ع) با دانش ویژهای که داشت، پیشبینی کرد که در آیندهای نه چندان دور زندگی دنیا را ترک خواهد کرد و راهی پیشگاه خداوند خواهد شد. آن امام همام، شهادت خود را در آیندة نزدیک به مادر بزرگوارش خبر داد و گفت: در سال (260ق.) حادثهای اتفاق میافتد و آن شهادت امام توسط عمّال حکومت عباسی خواهد بود.
قلب مادر از این خبر هولناک به درد آمد و آثار غم و اندوه در او پدیدار گردید و گریست. امام(ع) مادرش را تسلی داد و گفت:ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » آسمانی ( شنبه 86/9/3 :: ساعت 10:30 صبح )
|
